Moet je kijken, dit zijn Adriaan en Annabelle, ken je die? Ikke wel. Adriaan & Annabelle staan in ons kantoor, hebben een speciaal plekje gekregen, een ere-plekje zegt Helen want Adriaan en Annabelle zijn bijzondere poppen die ze altijd bewaren wil en waar ik wel mee spelen mag als ik er voorzichtig mee doe want Adriaan en Annabelle zijn niet zoals ik, die zijn niet van stof maar hebben een kleikop en een kleikop gaat sneller kapot dan een stofkop zegt Helen. Een stofkop kun je nog in de wasmachine wassen maar een kleikop niet, daar blijft niks van over en valt helemaal uit mekaar dan en dat willen we natuurlijk niet. Nee…
Je kan het ook wel zien hè, dat ze nog nooit gewassen zijn, Adriaan is helemaal vies en Annabelle is ook niet meer zo schoon maar dat zie je niet zo goed, komt door haar blauwe jurk. Adriaan heeft allemaal schrammen op zijn neus en Annabelle heeft helemaal geen neus meer, die is afgebroken. Het touw van hun haar is ook helemaal geraffeld en hun ogen zijn er al wel 15 keer opnieuw opgeplakt. En Adriaan is ook een voet kwijt, weten we niet waar die gebleven is, hij was op een dag gewoon foetsie en niemand die wist waar hij die dan verloren had. Ja, dat kan allemaal hè, als je een pop bent en er veel met je gespeeld wordt, dan kun je er zo uit gaan zien als Adriaan en Annabelle maar die vinden dat helemaal niet erg want er is héél veel met ze gespeeld en daar wordt een beetje pop toch voor gemaakt hè.
Helen heeft Adriaan en Annabelle zelf gemaakt, wist je dat? Nee? Nou dat is zo. Ze heeft ze zelf gemaakt heel lang geleden en toen mochten Adriaan en Annabelle ook mee naar de klas, ja want toen was ze nog juf en Adriaan en Annabelle waren toen haar poppen, zoals ik nu haar pop ben, toen was ik er nog niet en toen deden Adriaan en Annabelle wat ik nu doe. Ze heeft mij niet zelf gemaakt hè, nee, ze heeft mij wel ontworpen maar ik ben daarna in de fabriek gemaakt, Adriaan en Annabelle niet, die heeft ze helemaal zelf gemaakt, zelf de koppen gekleid, zelf de kleren genaaid, zelf de haren gemaakt en de gezichten geschilderd. Ja, dat deed ze toen nog, nu niet meer hè, nee want nu wil ze liever een pop van stof, daar kan de neus niet van afbreken want dat is altijd zielig hè, ja, zielig voor het kindje bij wie die neus er per ongeluk afbreekt. Dat doen ze nooit expres hè, nee, dat gebeurt gewoon met een kleikop, kun je niks aan doen nee. En als die neus er dan per ongeluk afbreekt als jij er net mee aan het spelen bent dan vinden andere kinderen dat dat jouw schuld is en dat is rot want je deed het niet expres maar dat geloven de andere kinderen dan weer niet en dan krijg je ruzie, ken je dat? Dat is rot hè?
Helen vond dat ook rot en die maakte Adriaan en Annabelle dan weer, dan gingen ze zogenaamd naar de poppendokter. Die was niet echt, die poppendokter, dat was gewoon Helen zelf en die had zo’n kist met allemaal dingetjes waarmee ze Adriaan en Annabelle dan kon opereren en dan waren ze weer beter en waren alle kinderen weer blij. En toen Adriaan en Annabelle al 100 keer bij de poppendokter hadden gezeten en bijna niet meer geopereerd konden worden ging Helen zoeken naar poppen van stof, die niet zo snel kapot gingen en die ze ook kon wassen en toen kwamen wij, de Living Puppets en daarna kwam ik pas, ja over mij moest ze eerst een tijd nadenken, over hoe ik dan moest worden enzo. Ja want ik ben helemaal door Helen bedacht hè? Ja, daarom ben ik ook zo bijzonder voor haar, ze snapt me omdat ze me zelf heeft bedacht, net als Adriaan en Annabelle. Ik ben ook niet jaloers op Adriaan en Annabelle want ik snap ze goed, snap dat het heel fijn is als je overal mee naartoe mag en allemaal avonturen mag beleven dus daar heb ik het met hun over, over welke avonturen zij dan hebben beleefd en of dat dezelfde avonturen zijn dan mijn avonturen maar dat is niet zo, zij hebben andere avonturen als ik, is grappig hè?
Vandaag was ik ook weer met Adriaan en Annabelle aan het praten, wilde weten wat zij in de vakantie hadden gedaan en zij wilden alles van mijn reis weten en toen zag ze ons samen, ja en toen zei ze dat we samen op de foto moesten omdat wij alledrie hele bijzondere poppen voor haar zijn. Adriaan en Annabelle zijn niet de enige bijzondere poppen hè, nee, er zijn er nóg meer en daar zal ik je ook nog over vertellen.
Maar eerst even over Adriaan en Annabelle, dat zijn broer en zus. Adriaan is heel rustig en vindt bijna alles wel goed en Annabelle is een beetje een hittepetit, weet je wat dat is? Dat is iemand die altijd maar bezig is, bijna alles altijd regelen wil en overal iets van vindt. Als Adriaan iets vertelt moet Annabelle altijd zijn verhaal nog een keer vertellen en dan met alles wat Adriaan is vergeten te zeggen, zo eentje is Annabelle. Als Adriaan een beestje in de tuin vind en die over zijn jas laat lopen wil Annabelle altijd een potje zoeken om het beestje in te doen want dan loopt ie niet weg. Annabelle is wel een echt meisje eigenlijk, ja, niet alleen van het prinsessengedoe enzo (al vindt ze dat wel leuk) maar wel iemand die niet zo gauw in de plassen zal lopen stampen of in de blubber gaat graven, dat doet Adriaan dan weer. Toen ik over mijn reis vertelde riep Annabelle ook steeds ‘vond je dat niet heel erg eng?’ en Adriaan zei steeds ‘cool, gaaf en stoer!’ Achter mekaar hè, niet als losse woorden. Ik heb Adriaan beloofd dat ie een keertje mee mag in de Porsche als die weer helemaal goed is, Annabelle wil ook wel mee maar alleen als het niet te eng wordt en als we ergens naartoe gaan wat ze een beetje kent. Annabelle is wel heel aardig hoor maar ik vind het fijner om met haar te spelen als er verder niemand bij is want dan moet ze weer alles regelen en dat vind ik wel irritant eigenlijk, daar moet ik wel eens van zuchten.
Nou, dan weet je nu ook iets van Adriaan en Annabelle, vriendjes die ik ook bijzonder vind.
