Een handpop toevoegen aan een activiteit is helemaal zo moeilijk niet, je moet vooral de mogelijkheden zien en proberen de pop te integreren in activiteiten die je toch al wilde doen. Ik geef je een paar voorbeelden van sociaal-emotionele activiteiten die via de pop geïnitieerd zouden kunnen worden:
Blij zijn met elkaar
“Ik ben blij met jou en daarom wil ik jouw hand vastpakken. Ik ben zo blij met jou dat ik dat uit wil roepen: ik ben blij met LISA” en ze steekt haar hand (die de hand van Lisa vasthoudt) omhoog. Lisa gaat verder, ze roept: “ik ben blij met JEROEN” waarbij ze de hand van Jeroen omhoogsteekt.
Vervolgens gaat Jeroen verder totdat alle kinderen aan de beurt zijn geweest en alle kinderen beide handen omhoog hebben gestoken. Aan het einde van de namenreeks sluit de handpop af met: “WIJ ZIJN BLIJ MET ELKAAR” en een luid gejuich.
Wat doe jij dan?
“Als ik verdrietig ben, dan zoek ik graag een plekje op waar ik even helemaal alleen kan zijn. Als ik blij ben, dan wil ik het liefst dansen. Als ik bang ben dan maak ik mezelf heel erg klein en als ik verlegen ben dan ga ik achter iemand anders staan zodat mensen me niet zien. Wat doe jij als je verdrietig, bang, boos, verlegen, blij, chagrijnig, ziek, verliefd, slaperig etc. bent?”
Hoe voel jij je?
“Als ik boos ben zie ik er heel anders uit dan als ik blij ben (om dit te tonen kun je bij ‘boos’ de mond van de handpop wat meer dichtknijpen en hem licht laten trillen met zijn hoofd, als hij ‘blij’ is heeft hij zijn mond meer open en is zijn hoofd ontspannen). Als ik verdrietig ben zie ik er weer anders uit dan als ik verlegen of bang ben (om dit te tonen kun je de handpop bij ‘verdrietig zijn’ wat naar beneden laten kijken met zijn mond dicht of zich achter zijn hand laten verschuilen terwijl hij met zijn hoofd een wat schokkende beweging maakt, hij is ‘verlegen’ als hij zich afdraait en iemand niet rechtstreeks aan durft te kijken, als hij ‘bang’ is duikt hij tegen u aan en trilt hij ook een beetje, hij zoekt daarbij duidelijk bescherming). Ik ben wel benieuwd hoe jullie er dan uit zien. Ik stel nu een vraag en iedereen laat dan zien hoe dat er bij jou uitziet.
Hoe zie jij eruit als je:
- Blij bent?
- Verdrietig bent?
- Boos bent?
- Verlegen bent?
- Bang bent?
Weet je wat? We kunnen ook gaan raden hoe iemand zich voelt. Wie wil laten zien hoe hij eruit ziet als hij blij, verdrietig, boos, verlegen of bang is? Dan gaan wij raden wat jij bent!”
Je kunt ervoor kiezen een spiegeltje bij deze oefening te gebruiken zodat de kinderen ook zichzelf kunnen zien tijdens de genoemde emotie. Of je maakt foto’s van de kinderen terwijl ze de emoties uitbeelden en maakt daar vervolgens een ‘emotie-collage’ van.
De gorilla
Nodig:
- foto van een gorilla
“Ik heb laatst in de dierentuin naar de gorilla’s staan kijken. Papa gorilla is heel erg groot en als iemand te dicht bij hem komt, gaat hij overeind staan en trommelt hij met zijn handen op zijn borst. Kijk zo (de handpop doet voor hoe de gorilla doet en maakt daarbij het OE OE OE-geluid van de gorilla). Eigenlijk zegt hij daarmee; ik wil dit niet, ga weg, je komt te dichtbij!
Wij zijn nu allemaal gorilla’s en trommelen allemaal even op onze borst.
Wie wil er nu gorilla zijn? Ga maar hier staan. Ik kom zo meteen steeds een stapje dichterbij en als ik moet stoppen en niet meer dichterbij mag komen, ga jij op je borst trommelen.”
Als kinderen zich vertrouwd genoeg met elkaar voelen kun je ze dit spel ook samen of in groepjes laten spelen.
Vertrouw me maar
“Ik ben een pop en als je mijn hand vastpakt en loslaat dan valt mijn hand naar beneden, kijk maar(pak de hand van de handpop vast en laat die los, de hand valt los in haar schoot of langs haar lijf). Je kunt mij door elkaar schudden en dan beweegt alles mee. Ik ben helemaal ontspannen en geloof dat jij me geen pijn wilt doen. Ik ben nu op zoek naar iemand die ook even pop wil zijn en aan wie ik even mag schudden. Ga maar voor me staan, dan pak ik je vast en ga voorzichtig aan je schudden, ik pak je vast en kijk of jij ook helemaal ontspannen bent. (Duw en trek voorzichtig aan het kind om te voelen of het helemaal ontspannen is, laat het kind eventueel een beetje geluid maken zodat het schudden ook hoorbaar is.)
Zie je dat je mij kunt vertrouwen? Nu wil ik nog iets proberen. Ga maar met je rug naar me toe staan en maak jezelf zo stijf als een plank. Leun maar tegen mijn handen en wees niet bang want ik hou je vast. Ik ga nu een stapje naar achteren en jij moet tegen mijn handen blijven leunen als een echte plank (probeer het kind zover naar achteren te laten leunen dat het alleen nog met de hakken op de grond staat).
Als kinderen zich vertrouwd genoeg met elkaar voelen kun je ze deze oefening ook samen laten doen, het zal het vertrouwen in elkaar doen groeien. Wanneer kinderen als plank gaan staan is het wel raadzaam zelf achter het kind waar tegen geleund wordt te gaan staan zodat je de kinderen op kunt vangen als het te zwaar wordt.
Comments are closed.