t’Is gelukt hè, ik wist het wel, ik kan dat, een vijver maken. Ja, was heel makkelijk eigenlijk. We hadden de houten ton en daar moest de vijver in komen. Ja, en toen hebben we er eerst een beetje grond in gedaan, ja, grond voor vijvers want anders gaan de plantjes in de vijver misschien niet groeien. En toen mocht ik de plantjes er in zetten, daar heb Helen wel een beetje bij geholpen want we hebben lange en korte plantjes en de lange wou ik achter en de korte wou ik voor in de vijver en Helen moest dan even lezen wat er op het potje stond. Dus die heb ik er in gedaan en toen heb ik ook nog wat witte steentjes erbij gedaan, dat vond ik leuk, ja, gezellig. Ik heb ze er gewoon bij gekieperd en Helen zei pas later dat we die even schoon hadden moeten maken, ja, even het stof er af enzo omdat het water anders gelijk vies werd. Nou, toen was het dus te laat hè, ja, toen zaten ze er al bij.
En toen moest er water bij in de vijver en dat heb ik ook gedaan, kijk hier zit er al een beetje water in de vijver…
En hier nog een beetje meer, het water wordt wel vies nu ja…..
Hier zit er nog meer water in, duurt wel lang hè, dat water in de vijver doen. Vond ik ook, maar ik moest het zelf doen hè, Helen kwam me verder niet meer helpen, ik moest alleen roepen als ie vol was, ze zei ‘het is jouw vijver dus dan moet jij het ook doen”. Vond ik wel flauw want het is ook haar vijver hè, ja, zij kijkt er ook naar, het is ook haar tuin dus hij is eigenlijk van ons allebei en dan moet je dat eigenlijk ook samen maken toch? Maar zij wou niet meer helpen en zei dat ik het heel goed deed, ja, en gewoon moest blijven staan met de waterslang, dan kwam ie vanzelf wel een keertje vol…
Tjonge, jonge, nou is ie half vol, ja, de kleine plantjes kan ik al niet meer zien, die zijn al helemaal koppie onder gegaan, ja, die zitten al helemaal onder water. Kunnen ze tegen hè, ja, het zijn waterplantjes in onze vijver, ja, die vinden het fijn in de vijver, onder water, en daar groeien ze gewoon verder, wist je dat? Dat dat kan? Nou, is dus zo, waterplantjes kunnen onder water leven, niet allemaal zei Helen maar die wij hebben kunnen dat wel, daar hebben we ze op uitgezocht. Ik zie nu alleen de grote plantjes nog.
Hè, hè, hij is vol en nou is ie klaar. Ja, zo makkelijk! Ik zie de plantjes nu niet meer, ja, nog een klein sprietje zie ik en de rest zie ik niet meer want het water is hartstikke vies, ja, helemaal grijs is het en Helen zegt dat het nog wel weer schoon wordt, dat dat eventjes duurt dus nou ben ik al een hele tijd naar het water aan het kijken maar het wordt niet schoon hè, nee, het is gewoon nog hetzelfde vies wat ik zie, ja en het eventjes is al wel voorbij nu, misschien hebben we het toch niet helemaal goed gedaan….
Helen zegt dat we nog langer gaan wachten, dat we morgen weer kijken of het al schoner is want het moet even zakken allemaal zegt ze, ja, de waterspuit heb de grond die we in de vijver hebben gedaan en de kiezels door elkaar geschud en die zijn een beetje gaan zwemmen nu in de vijver maar die gaan vanzelf wel weer op de grond liggen. Zij zegt dat ie woensdag of donderdag wel helemaal goed moet zijn en als ie dan nog zo vies is dan kieperen we het water er gewoon uit en doen we er nieuw water in. Ja, dat kan ik hè, ik kan goed een vijver vullen met water maar dan moet zij ook helpen vind ik, ja, want het duurt heel lang met het water…..
