Helen, Helen, moet je kijken! riep JaNee toen we thuiskwamen. Ze stond te springen naast de vijver en toen zag ik het; Duuk had gezelschap gekregen van een paar kleine gekleurde badeendjes.

Duuk ken je misschien nog wel, dat is onze waakeend, hij zorgt er voor dat er niemand in onze vijver vallen kan, dat is een belangrijke taak natuurlijk maar toch waren er dus wat kleine eendjes in gevallen, dus Duuk…..hoe kan dat?

Maar dat zag ik helemaal verkeerd natuurlijk, daarover waren Duuk en JaNee het roerend eens want de eendjes waren niet in de vijver gevallen, neeeeeeeeeeeee, dat waren jonkies van Duuk natuurlijk, kon je toch zo zien, ze leken zelfs op hem, overduidelijk, Duuk heeft jonkies en die jonkies moeten ook allemaal blijven want JaNee wil dat en als JaNee dat wil…….nou ja, je snapt het, ik heb gewoon bar weinig te vertellen eigenlijk :D

Oké best, laat ze maar blijven, ik vind het wel een vrolijk geheel zo dus zowel Duuk als zijn jonkies mogen wat mij betreft blijven en toen ik daarna wegliep hoorde ik JaNee nog tegen Duuk zeggen “zie je nou wel, ik wist wel dat ze het goed zou vinden, als ik iets heel graag wil dan krijg ik toch wel bijna altijd mijn zin”. Nou JaNee, dacht ik daarna, misschien moet ik toch eens wat meer tegengas gaan geven dan want waar is het einde hè? Maar goed, die eendjes zien er gewoon schattig uit zo dus ik ga er niet over zeuren verder.

Toen JaNee uitgekletst was met Duuk en onze nieuwste vijverbewoners kwam ze naar binnen en ik voelde dat er een GROTE vraag in haar leefde. En ja hoor, daar kwam ie: “Helen, Duuk is toch nep? Dat is toch niet een echt beest? Een echte eend? Hoe kan die dan kleintjes krijgen?” Tja, da’s een goeie vraag, voor jou leeft Duuk natuurlijk echt maar eigenlijk is ie hartstikke nep, van plastic en wij doen samen alsof ie echt leeft en daarom leeft ie voor ons ook. Voor jou een beetje meer dan voor mij maar ik speel jouw spelletje gewoon mee. Duuk kan helemaal geen kleintjes krijgen en ik weet niet wie de kleintjes bij Duuk in de vijver heeft gelegd maar ik weet wel dat ze niet uit Duuk geboren zijn en ook niet uit een ei komen, misschien zijn ze er wel door iemand in gelegd die vond dat Duuk wel wat vriendjes kon gebruiken of die nog wat badeendjes overhad waar die toch niks meer mee deed, dat kan hè? Maar is het erg dat ze nep zijn?

Nee JaNee vond het niet erg dat ze niet echt zijn, van plastic zijn gemaakt en niet echt praten, want voor haar leven ze én zei ze………ik ben ook nep hè…….jaaaaahaaaaa, ik ben een pop en ik leef ook niet echt, jij brengt mij tot leven dus jij doet bij mij wat ik bij Duuk en de kleine eendjes doe. Nou, zo is het maar net, het is allemaal hartstikke nep maar daar hebben we helemaal geen last van want zolang wij er zelf in geloven en elke keer weer nieuwe avonturen beleven, nieuwe dingen zien en er nieuwe vragen in ons opborrelen voelt het toch echt wel hartstikke echt aan. We weten wel dat het niet echt is, zijn ook niet ziek in ons hoofd ofzo, wat wij doen is een stuk magie aan ons leven toevoegen, want een beetje magie maakt alles zoveel leuker. Ken je dat?

Hoe die eendjes in onze vijver terecht zijn gekomen is me een raadsel maar een leuke verrassing is het zeker.