Waarom ik naar Spanje ging
Dit jaar heb ik een paar maanden in Spanje gewoond. Wist je dat? Sinds mijn emigratie naar Bonaire was ik niet meer van het eiland af geweest. Maar in april begon ik onrustig te worden. Ik wilde meer dan alleen een korte vakantie: ik had behoefte aan tijd voor mezelf, om na te denken over ‘hoe nu verder?’
Een nieuw avontuur in Gandia
Als we Facebookvrienden zijn, heb je mijn avontuur kunnen volgen. Ik koos voor Gandia, een plaats een uur ten zuiden van Valencia. Ik was er nooit eerder geweest, kende niemand, maar het leek me een centrale plek met goede voorzieningen. Bovendien waren er buiten het zomerseizoen veel appartementen tijdelijk te huur.
Ik stapte op het vliegtuig, klaar voor een nieuw avontuur en een periode van introspectie.
Terug op Bonaire met een keuze
Tien weken later landde ik weer op Bonaire, met een duidelijke keuze: ik wilde eenvoud, helderheid en haalbaarheid in mijn leven. Drie dingen die de afgelopen jaren vaak ontbraken.
Verandering en loslaten
Lang heb ik geprobeerd iets in leven te houden dat niet meer werkte. Sinds ik in 2007 het onderwijs verliet, ben ik op verschillende gebieden actief geweest in Nederland. Nu woon ik alweer bijna vier jaar op Bonaire, waar mijn leven totaal veranderd is. Het tempo, de regels, de manier van denken, de tijdzone en de mogelijkheden – alles is anders.
Het verschil maken met handpoppen
Ik verliet het onderwijs destijds omdat ik me meer wilde richten op sociaal-emotionele ontwikkeling en trauma. Maar dat was geen prioriteit voor mijn toenmalige werkgever. Hetzelfde zie ik terug in het gebruik van handpoppen: voor velen geen prioriteit. Maar ik ken het verschil en weet wat er mogelijk is. Als je niet weet wat je mist, mis je het ook niet – dat begrijp ik.
Toen ik me oriënteerde op een Engelstalig bedrijf, voelde ik weerstand om opnieuw de onderwijs- en kinderopvangroute te kiezen. Mijn eerste Engelstalige producten waren hiervoor ontwikkeld, maar ik lanceerde ze nooit. Tijdens een coachingstraject vorig jaar maakte ik zelfs een nieuwe training, om uiteindelijk te concluderen: dit is het niet meer. Het voelde alsof ik klaar was. Sinds ik het onderwijs verliet, heb ik zoveel geleerd en ontdekt. Ik sta nu anders in het leven dan 20 jaar geleden toen ik begon als ondernemer.
“Dat je altijd iets op een bepaalde manier hebt gedaan, betekent niet dat je dat zo moet blijven doen. De keuze is aan jou – je kunt elke dag opnieuw beginnen.” Dat schreef ik in mijn vorige blog. In Spanje besefte ik dat het universum me al langer duidelijk maakte dat ik een andere keuze moest maken. Ik bleef echter tegen de stroom in zwemmen, vastgeroest in mijn ploetermodus.
Maar dat hoeft niet. Het kan veel makkelijker. Ik hoef alleen maar te luisteren naar mijn innerlijke stem, los te laten wat niet meer werkt, en me mee te laten drijven met de stroom.
Een nieuwe focus
Concreet betekent dit dat ik vanaf 1 januari volledig in het Engels verderga. Ik bied geen cursussen meer aan voor de kinderopvang en het onderwijs in het Nederlands en stop met mijn besloten Facebookgroep Handpoptips voor opvoeders. Mijn boeken blijven beschikbaar, net als individuele coachingstrajecten in het Nederlands. Tot eind 2025 werk ik nog met een groep in de Nederlandse Playschool. Verder richt ik me in het Engels op (groot)ouders en professionals die kinderen willen ondersteunen in taal, sociaal-emotionele ontwikkeling, weerbaarheid en zelfredzaamheid.
Een andere vorm, hetzelfde doel
Ik vertrek niet van het podium, maar kies voor een andere vorm – eenvoudiger en helderder.
Ik begrijp dat dit niet voor iedereen passend zal zijn en dat sommigen teleurgesteld kunnen zijn. Misschien wilde je nog iets met me doen? Mail me dan op helen@helenmeurs.com, zodat we samen kunnen kijken naar de mogelijkheden. Wat ik te bieden heb, verdwijnt niet, ik promoot het alleen niet meer in het Nederlands.
Dit blog blijft bestaan als informatiebron, net als mijn Nederlandse YouTube-kanaal. Ook schrijf ik regelmatig op mijn persoonlijke Facebookprofiel over handpoppen als hulpmiddel. Die blijven waardevolle bronnen voor jou.
Dank je wel voor je tijd en tot het volgende blog.
Helen
Comments are closed.