Mijn leven, of beter gezegd, de manier waarop ik mezelf zie, is de afgelopen maand veranderd. Ik deed mee aan het eerste persoonlijke ontwikkelingsprogramma van een coach die ik al een hele poos volg, en die me een manier van werken laat zien waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Zo wil ik het doen! Haar naam is Whitedove, dat praat wat makkelijker.
Ik heb het afgelopen jaar heel wat coaches voorbij zien komen in mijn zoektocht naar ‘hoe bouw ik een online bedrijf op in een, voor mij, geheel nieuwe markt?’ Heb meegedaan aan online events die varieerden van 5 – 480.000 deelnemers en heb verschillende programma’s gevolgd bij coaches. Allemaal beloofden ze dat ik, als ik alle stappen van hun programma nauwlettend opvolgde, ik een magneet voor nieuwe klanten zou worden en mijn online business zou lopen als een trein.
Dat was de belofte. Precies wat ik graag wilde horen en waar ik naartoe wilde werken.
Maar nooit voelde ik me echt goed bij die programma’s en de manier waarop ik geacht werd mensen te gaan benaderen. Het paste niet bij mij, ik geloofde er niet in en zo wilde ik het zelf niet gaan doen.
En toen kwam Whitedove.
Ze viel me op omdat ze het anders doet dan de rest, een eigen manier van werken heeft en in haar marketing heel vriendelijk en uitnodigend is, zonder dwingend te zijn. Dat sprak me enorm aan en dus kocht ik voor een paar dollar een eerste programmaatje van haar. Dat werd mijn kennismaking.
Vorige maand kreeg ik een uitnodiging voor haar SoulSeeker journey: 21 dagen lang elke dag een zin met als doel ‘to sit with yourself’ en ontdekken wat die zin met je doet. Ik had geen idee wat ze daar precies mee bedoelde, maar ik was nieuwsgierig, de investering was niet groot en de gedachte om even 21 dagen tijd voor mezelf te nemen, beviel me wel. Het uiteindelijke doel was om dichter bij je inner leader te komen, bij wie jij bent en waar jij voor staat in jouw bedrijf.
Het zou een reis worden die ik niet snel zal vergeten.
Om mezelf helemaal onder te dompelen zocht ik een plek waar ik ongestoord met myself kon sitten en daarvoor ging ik richting de kust. De eerste week zat ik vooral op de plek die je hierboven ziet, daar is rond een uur of 6 ‘s ochtends geen kip en dus perfect voor mijn doel. De tweede week volgde ik de weg naar die plek nog een stukje verder naar een ander strand en in de laatste week zat ik veel op het dak van mijn huis. De reis was veel intensiever dan ik op het eerste gezicht had gedacht.
Elke dag met een andere zin die ik de hele dag met me meedroeg en waar ik ‘s avonds een post over maakte voor de Facebookgroep bij het programma. Ik deed deze reis niet alleen, maar samen met anderen die, net als ik, op zoek waren naar zichzelf, naar stukjes die je ergens onderweg bent verloren en die maken dat je je niet helemaal ‘heel’ voelt.
Het SoulSeeker avontuur heeft mijn inner-me in drie weken tijd volledig veranderd. Hoe verder het programma vorderde, hoe meer stukjes van mijn leven er op hun plek vielen en hoe meer ik inzag dat alles wat er tot nu toe in mijn leven is gebeurd, een reden heeft gehad.
Ik ben precies waar ik moet zijn nu en ik kan andere keuzes maken dan ik in het verleden heb gedaan.
Aan het eind van de SoulSeeker journey wist ik wat me te doen staat en welk pad ik wil bewandelen. Schrik niet, want wat mijn pad ook is, ik zal altijd met poppen blijven werken, maar ik zal mijn focus wel wat gaan verleggen.
Ik ben ooit met poppen gaan werken omdat ik kinderen een vriendje wil geven, iemand die ze vertrouwen kunnen, die veilig voor hen is en die hen kan helpen om manieren te vinden waarmee ze zichzelf kunnen uiten. Mijn hele werk is ontstaan omdat ik kinderen die het moeilijk hebben, om welke reden dan ook, hoop wil geven, wil laten geloven dat hun situatie gaat veranderen, dat ze vol moeten houden en dat ze later, als ze groot zijn, alles kunnen worden wat ze wezen willen. De pop is daarbij mijn belangrijkste tool, de bruggenbouwer tussen het kind en mij.
Ik wil ze meegeven wat mijn oma mij mee gaf toen ik zelf dat kind in nood was. Met haar liefde en steun heeft ze mijn leven gered. Het is dankzij haar dat ik juf werd en dat ik doe wat ik doe.
Soulseeker maakte me duidelijk dat er 1 zin is die eigenlijk alles wat ik met mijn pop doe, samenvat: “I want to know you” In mijn werk draait het steeds opnieuw om die ander, het kind, leren kennen, om het tempo van het kind volgen en ingangen zoeken waarmee ik het vertrouwen van het kind kan winnen. Nieuwsgierigheid, aandacht en betrokkenheid zijn daarbij de eerste woorden die in me opkomen.
Met de ontdekkingen die ik in SoulSeeker had gedaan, ontstond er een nieuw beeld en een heel sterk gevoel dat alles er nu is om de volgende stap te zetten.
Binnen een paar weken zal mijn Engelse ‘marktplaats’ vorm hebben gekregen. Ik werk daar, opnieuw, samen met Whitedove aan. Mijn Engelse aanbod wordt geen kopie van het Nederlandse. Ik ga werken aan een zgn. marktplaats, een plek waar vraag en aanbod samen komt en waar je nooit uitgeleerd hoeft te zijn.
Je hebt daar de afgelopen maanden al het een en ander van gezien: de masterclass “Hoe ga ik om met overenthousiaste kinderen?” voor €27,-, de “25 taalactiviteiten die jouw klaspop uit kan voeren” voor €27,-, de “52 weken lang een wekelijkse activiteit voor jouw pop” voor €97,- (nu €47,- trouwens).
Vanaf januari ga ik meer met twee maanden durende programma’s werken, in twee maanden tijd doorloop je het hele traject en zijn zoommeetings een onderdeel van het programma. Ik heb in de tijd dat ik nu ‘rondhang’ in de online space genoeg mensen gezien die niet verder komen, omdat er geen of te weinig druk achter zit en je alle motivatie en commitment uit jezelf moet halen. Niet iedereen is daar even goed in.
De online cursussen blijven, maar de “Laat de handpop voor je werken (onderwijs/kinderopvang)” en “Laat de handpop voor je werken (hulpverlening/1-op-1 begeleiding)” zijn niet het hele jaar meer open voor inschrijving. Van “Laat de handpop voor je werken (onderwijs/kinderopvang)” sluit de inschrijving voorlopig op 31 januari a.s.
Ik realiseer me dat het leven wat ik nu heb heel anders is dan het leven wat ik had in Nederland en dat je mogelijk niet meer bij me vindt wat je ooit wel vond. Ik weet ook dat ik het niet meer zal doen zoals ik het altijd al heb gedaan. Ik heb mezelf, na de verkoop van handpop.nl, 5 jaar gegeven om een nieuw bedrijf op te bouwen. Hoe dat bedrijf er uit zou komen te zien, wist ik niet.
De afgelopen jaren zijn jaren geweest van experimenteren, uitproberen en ontdekken welke van de mogelijkheden die ik heb, bruikbaar zijn. Vanaf een eiland als Bonaire zijn de mogelijkheden beperkt. Om het te laten werken, heb ik concessies moeten doen en moeten accepteren dat niet alles lukt zoals ik dat graag zou willen. Dat heeft me ook teruggebracht naar mijn essentie, naar dat wat mij het meest ‘mij’ maakt en waarin ik voor jou uniek ben.
Ik ben niet voor de grote massa, dat wat ik te bieden heb is niet voor iedereen, maar vooral voor hen die uitgedaagd willen worden en hun comfortzone stukje bij beetje willen verlaten. Ik leer graag bij en vind het prima dat ik niet altijd alle antwoorden heb, dat ik niet altijd weet hoe iets uit gaat pakken en niet met zekerheid kan zeggen of programma’s die er nu zijn, er volgend jaar nog steeds zijn.
Wat Whitedove me heeft laten zien, is dat ik mezelf niet in een hokje hoef te stoppen, maar ook kan bekijken als de creatieve geest die ik ben. Dat geeft me enorm veel vrijheid en vanuit vrijheid ontstaan bij mij altijd de beste producties. Ben je daar nieuwsgierig naar? Blijf dan vooral nog een poosje hangen, want er zitten erg leuke ideeën in de pijplijn.
Tot een volgend bericht.
Helen
Comments are closed.