Moet je kijken, deze vogel zag ik bij mijn vogelbad. Je weet wel, het vogelbad in mijn vogeltjestuin. Ja, daar zat deze merel, dit is een hij, ja, een merel-mannetje want dit is een hele donkere en hele donkere zijn altijd mannetjes bij merels, wist je dat? Ja, is zo, dit is een mannetje en die zat mij maar aan te kijken dus ik ging naar buiten om te kijken waarom hij me zo aan aan het kijken was.

Weet je wat ik zag? Ik zag dat het vogeltjesbad helemaal dichtgevroren zat, ja, er zat een hele dikke laag ijs op, ik kon er niet doorheen prikken, zo dik was het ijs en dan kunnen vogeltjes dus niet in bad. Nee, dat lukt dan niet dus ik riep Helen erbij, ja, die moest het ijs weghalen van mij. Ja, want dan kunnen de vogels weer in bad hè en dat vinden vogels fijn, dat weet ik want dat heb ik vaak gezien.

Maar Helen wou het ijs niet weghalen, nee, die zei dat het gevaarlijk voor de vogels is als ze nu in bad zouden gaan, ja, dat ze dood kunnen gaan van een bad als het te koud is omdat ze dan nat zijn en kunnen bevriezen en dat het dus maar goed is dat ons bad dichtgevroren is, ja. Tja, dat wil ik natuurlijk niet, nee, ik wil niet dat mijn vogeltjes dood gaan van de kou, nee, ik geef ze juist de hele tijd te eten en hang lekkere dingen voor ze in de bomen omdat ik niet wil dat ze het koud hebben of niks te eten kunnen vinden. Ik wil juist dat de vogeltjes blijven leven en wist dat niet van dat bad als het te koud is, jij wel?

Ikke niet dus, ik dacht gewoon dat vogeltjes in de winter ook nog steeds willen douchen, ja, net als wij maar Helen zegt dat wij lekker warm bij de kachel kunnen gaan zitten en dat vogels ook na hun bad of douche gewoon buiten moeten blijven en dat het daar nu best heel koud kan zijn. Ja, dat had ik natuurlijk al wel gezien hè, als er ijs ligt dan is het koud want als het warm is dan is er geen ijs, nee, ijs is er alleen maar in de winter.

“Maar ze hebben toch wel dorst, ze moeten toch wel ergens drinken” zei ik, want het vogeltjesbad is niet alleen voor te douchen hè, nee, dat is ook voor te drinken en dorst hebben ze natuurlijk ook gewoon altijd. En als er ijs ligt dan kunnen ze ook niet drinken, nee, en dat is ook rot voor de vogeltjes dus daar moesten we wel even wat op verzinnen vond ik, ja, gaatjes maken in het ijs ofzo. Ja, gaatjes die niet groot genoeg zijn om te badderen maar wel groot genoeg om te drinken, zo groot als een potlood ofzo.

Maar met een potlood lukte het niet, nee, die brak af, ja, het ijs was te sterk en toen heb ik een vork geprobeerd maar met een vork lukte het ook niet, die werd krom en toen heb ik mijn schepje geprobeerd, ja, het schepje voor in de tuin maar dat lukte ook niet, nee, die maakte wel een grote kras op het ijs maar die ging er niet doorheen. En toen wou ik het met een steen proberen maar Helen zei dat dat geen goed plan was want dan kon er wel een groot gat ontstaan, ja, zo groot dat de vogeltjes dan wel zouden gaan badderen en dat wou ik natuurlijk niet. Nee, dus toen wist ik het niet meer. Toen heb ik het opgegeven, ja, toen heb ik water in een drinkbakje gedaan en ging ik er over nadenken waarmee ik nog meer gaatjes in het ijs kon maken. Weet jij dat? Wat zou jij gebruiken?

Author

Ik ben Helen Meurs en al 30 jaar een bevlogen gebruiker van de handpop als hulpmiddel om kinderen uit te dagen in hun taal- en sociaal-emotionele ontwikkeling. Ik laat je graag door mijn bril kijken naar de enorme mogelijkheden die een handpop voor jou als (beroeps)opvoeder heeft.

Comments are closed.