Moet je kijken, dit is de naaidoos en ik moet daarin zoeken naar draad met dezelfde kleur als mijn handen. Ja moet ik, want ik heb een gat, 2, eentje in mijn kin en eentje achter in mijn hoofd. Ja, ik heb 2 gaten en bij die in mijn hoofd kan je mijn vulling zien, ja, dat komt bijna naar buiten. En dat moet natuurlijk niet want dan wordt mijn hoofd heel plat zegt Helen en een plat hoofd is niet fijn, nee, dus nu moet ik worden gemaakt, met een draadje.
Ja, ik krijg spelden in mijn hoofd, van die ijzeren dingetjes en dan gaat Helen mijn hoofd weer aan elkaar naaien. Dat kan hè als je een pop bent, voel ik niks van. Ik had ook niks van dat gat gevoeld, nee, het was er ineens. Maar dat moet natuurlijk wel gemaakt worden voordat ik naar Sintje ga want anders gaat de vulling er misschien wel uit hè, ja, en ik wil natuurlijk niet met een gat naar Sintje toe.
Nee, en daarom word ik nu gemaakt, met een naald en een draad. Dan ga ik bij haar op schoot zitten en dan doet zij het gat maken, heel lief, heel voorzichtig en het enige wat ik moet doen is blijven zitten, stil blijven zitten en dat is wel weer moeilijk natuurlijk.
O, ik moet nou stoppen zegt Helen want ze gaat nu een naald in mijn hoofd prikken, ik voel d’r niks van….
En als ik helemaal zonder gat ben gaan we naar huis, ja, naar het bos weer en dan moet ik uit gaan zoeken wat ik in mijn koffer ga stoppen, ja, ze heb iemand gevonden die mij naar Spanje gaat brengen. Ik zei toch dat ze het regelen zou….
