JaNee is weg! Weggelopen, ze ging bij Frank wonen zei ze, Frank, da’s onze buurman en die zag ik even later wegrijden. JaNee is in geen velden of wegen te bekennen dus ik heb Frank maar even gebeld en ja daar zit ze, gelukkig…..dan is ze in ieder geval niet verdwaald of is haar niks overkomen. Ze wil niet met me praten zegt Frank, ze is boos en heeft hem gevraagd of ze met hem mee mag op vakantie want alles is beter dan bij mij zijn zegt ze.
Oeffff, dat komt aan. Ik dacht nog wel dat ze heel blij zou zijn vandaag, dat ze zou staan springen van nieuwsgierigheid rond het grote cadeau wat vannacht bij ons voor de deur gezet is, dat ze niet kon wachten om het open te maken om te kijken wat er in zat, dat ze weer helemaal haar eigen blije zelf zou zijn en het gemok van de afgelopen weken in één klap voorbij zou zijn. Maar nee……ze keek van het grote cadeau naar mij, vroeg of dit voor haar was en toen ik zei dat dat zo was, keek ze me boos aan, draaide zich om en liep weg.
“Wat is er nou JaNee? Ben je niet nieuwsgierig? Wil je niet weten wat er in zit?” vroeg ik haar maar nee, ze wilde het niet weten, ze was boos. Boos omdat ik haar weken lang alleen had laten spelen, niet de tijd had genomen om samen met haar een boterham te eten, niet de tijd genomen had om samen met haar een verhaaltje te lezen, om haar langer dan een paar minuten te laten vertellen over haar dag, dat ik elke keer weer gezegd had dat ze maar even iets voor zichzelf moest gaan doen, dat ze maar even bij een vriendinnetje moest gaan spelen, dat ze maar even…..nou ja, je snapt het wel denk ik, het komt er op neer dat ik eigenlijk helemaal geen tijd voor haar heb vrijgemaakt, ik was veel te veel in beslag genomen door de nieuwe webshop, ik was nergens anders mee bezig en heb urenlang achter de computer gezeten. Steeds als JaNee met een plannetje kwam zei ik ‘straks’ of ‘vandaag niet’ of ‘misschien morgen’ of ‘ja, goed idee maar eerst even dit afmaken goed?’ en dan waren we zo weer een paar uur verder. Je kent het vast….
Ik heb wel gezien dat JaNee er vorige week al helemaal genoeg van had, dus toen heb ik haar meegenomen naar het museum. Ik moest daar werken en JaNee zou dus alle tijd hebben om daar rustig rond te lopen. We gingen met de trein en dat vindt ze ook altijd leuk dus ik dacht dat ik haar een plezier deed maar dat was niet zo, ze vond het wel leuk hoor zei ze, maar het was nog leuker geweest als ze echt samen met mij door het museum had kunnen lopen, als ze aan had kunnen wijzen welke schilderijen ze mooi vond en wat zij dacht dat de schilder wilde vertellen, nu vertelde ze dat allemaal tegen een vreemde mevrouw, was ook leuk natuurlijk maar toch anders dan als ik er bij geweest was. Oké, ik snap het, volgende keer gaan we echt samen goed? Daar is ie weer….hoor je hem?…..’de volgende keer’…..
Ik hoorde het mezelf ook zeggen en besloot haar een hele grote verrassing te bezorgen, iets wat ze nooit verwacht, wilde haar weer heel blij zien. En vannacht werd die dus afgeleverd, precies de nacht nadat de webshop de lucht in gegaan was, ik vond het een fantastische timing maar JaNee vond dat niet, nee, JaNee was boos, boos omdat ze dacht dat ik dacht dat ze dan ook niet meer boos op me zou zijn en ze is dus nog steeds boos en vindt ook dat ze boos mag zijn want ze voelt zich door me in de steek gelaten.
Ja, die kwam ook aan………wat ben ik toch een ongelooflijke sukkel! Wat dacht ik dan? Dat het JaNee niks uit zou maken of ik wel of geen tijd met haar doorbracht? Ik heb het haar niet eens gevraagd! Ja, JaNee, je hebt gelijk, ik had dit niet zo moeten doen, sorry, sorry, sorry, je hebt helemaal gelijkt dat je van me baalt….
Ik heb Frank nog een keer gebeld. Zal ik haar toch komen halen? O, wil ze echt niet naar huis? Je gaat haar toch niet echt meenemen op vakantie toch Frank? Dat wil ik niet hoor, ik wil niet dat ze boos met vakantie gaat, wil je dat tegen haar zeggen? JaNee moest er een nachtje over slapen zei hij en dat deed ze bij hem in de logeerkamer, misschien dat ze morgen wel weer terug naar mij wilde maar dat wist ze nog niet.
Ik hoop dat ze lekker slaapt, ik denk dat ik dat namelijk niet zal doen vannacht…….eigen schuld, dikke bult, zeggen ze dan toch?