Eerder heb ik al een blog geschreven over het creëren van spontane interactiemomenten door middel van een handpop. In dit blog ga ik een stapje verder en wil ik je laten zien op welke manier je een handpop inhoud kunt gaan geven, welke onderwerpen en invalshoeken je aan kunt grijpen om in te brengen via je handpop.
Hou het eenvoudig
De mogelijkheden om inhoud te geven zijn bijna oneindig, vrijwel alles kan door een pop als onderwerp worden ingebracht. Ik geef je een paar invalshoeken:
- hij heeft iets gehoord
- hij heeft iets gezien
- hij heeft iets meegemaakt
- hij heeft iets gedroomd
- hij heeft iets gevonden
- hij zit ergens mee
- hij vindt iets moeilijk
- hij vraag zich iets af
- hij wil iets delen
- hij is ergens nieuwsgierig naar
- hij wil ergens een mening over horen
- hij heeft iets ontdekt
- hij wil iets leren
- er is hem iets opgevallen
- etc.
Om je te laten zien hoe dat er in de praktijk uit kan zien heb ik samen met mijn pop JaNee een filmpje gemaakt:
Maak het concreet en herkenbaar
JaNee maakt de onderwerpen die ze aandraagt concreet, ze houdt het niet bij ‘ik heb televisie gekeken’ maar vertelt ook waar ze dan naar gekeken heeft, wat ze zag en wat ze daarvan vindt. Als ze vertelt over een boek wat ze gelezen heeft, vertelt ze er ook bij waar het boek vandaan komt, in dit geval kwam het uit de bibliotheek. Ze zou dus ook nog kunnen vertellen dat ze naar de bibliotheek is geweest, wat ze daar heeft gezien, hoe ze het boek wat ze nu wil laten zien heeft gevonden, waarom ze dat boek gekozen heeft en niet een ander boek, etc.
Door onderwerpen heel concreet te maken maak je het voor kinderen veel makkelijker om deel te nemen aan een gesprek of activiteit. Als ik een gesprek aan wil knopen over huisdieren, dan kan ik mijn pop laten zeggen: ‘ik heb een hond en jij?’ Dat zal best wat reacties opleveren maar er komen meer reacties wanneer mijn pop over de hond vertelt en er ook een ‘plaatje’ bij schetst: ‘wij hebben een hond en die heet Sjuul, ja, Sjuul is een zwarte hond met een beetje wit op de buik, ze is best groot en heel sterk en ze kan heel hard kwispelen en ook heel hard rennen. En als ze buiten loopt dan wil ze altijd graag met stokken spelen en ze kan ook heel goed zwemmen.’ De kans is groot dat kinderen nu meer vertellen over hun eigen huisdier, de pop heeft ze een aantal ideetjes gegeven wat ze allemaal in hun verhaal kunnen betrekken en waarschijnlijk hebben al verschillende kinderen tijdens het verhaal van de pop geroepen dat hun hond ook zo hard kan kwispelen, dat die van hun ook zwart is (of bruin, vlekken heeft, wit), dat ze geen hond maar wel een zwarte poes hebben die ook graag speelt, etc.
Door een onderwerp concreet te maken verlaag je voor kinderen de drempel tot deelname, zeker wanneer je niet heel duidelijk op een antwoord van hun kant zit te wachten. Open vragen kunnen heel lastig zijn voor kinderen die niet zo zeker van zichzelf zijn, open vragen impliceren dat er een antwoord gegeven moet worden en dat maakt de drempel tot deelname vaak wat hoger. Je kunt de drempel dus verlagen door verhaaltjes te gaan vertellen in plaats van vragen te stellen, als die verhaaltjes herkenbaar genoeg zijn zullen kinderen daar toch wel op gaan reageren en ongemerkt deel gaan nemen aan de activiteit. Het spreekt voor zich dat het verhaaltje vooral dient om het gesprek op gang te brengen en dat het vooral om de inbreng van de kinderen gaat.
Probeer het zelf maar eens en probeer ook vooral het verschil uit: wat gebeurt er wanneer jouw pop tegen kinderen zegt: ‘ik heb vanmiddag gespeeld, en jij?’ en wat er gebeurt als hij zegt: ‘ik heb vanmiddag met de blokken gespeeld, ja, ik heb eerst een hele hoge toren gemaakt maar toen die steeds omviel heb ik een boerderij gemaakt. Ja, zo eentje met een schuur er bij en een hek er omheen want anders lopen de koeien weg.’
Tot een volgend blog
Helen
Comments are closed.