Van alle grote mensen die ik ken, ben ik het liefst bij Helen. Gewoon omdat ik van haar mezelf mag zijn, ze nooit zegt dat ik me moet gedragen, niks gek vindt, nooit rottige dingen tegen of over me zegt en altijd wel naar me wil luisteren. Of nou ja…..altijd…..als ze het druk heb dan moet ik wachten, tot ik een ons weeg soms wel, dat vind ik wel irritant ja. Maar als ik dan ga zeuren of blijf zeggen dat ik heel, heel, heel graag iets wil vertellen en zij dat zeker weten ook graag wil horen, dan zegt ze vaak: “Ik snap het JaNee, kom we gaan even thee drinken en dan mag je me alles vertellen.” Dat vind ik dan fijn hè, dat ze dat doet. Van alle grote mensen die ik ken is zij de enige die elke dag met poppen speelt, die zijn er niet veel hè, maar Helen doet dat. Al heel lang ook, wist je dat? Ja,is echt, vroeger, toen ze mij nog niet kende was ze juf, je weet wel, op een school en toen speelde ze al met poppen.

Die waren nog niet zoals ik, nee, de eerste was Doki, dat was een clowntje en toen kwam Dobbe, dat was ook een soort van clown en toen kwam Bientje, dat was een soort oma en Joep, die had een losse hand en toen kwamen Adriaan en Annabelle, dat was een tweeling, die wonen ook nog steeds bij ons. Ja, en die had ze allemaal zelf gemaakt hè, dat vond ze toen leuk. Gemaakt van een soort klei en daarom moest er ook steeds een andere komen want de kop van klei ging kapot als er veel mee gespeeld werd en dat deed zij en ook de kinderen in de klas natuurlijk graag. Dus toen moesten er andere komen, van stof. En eerst waren dat beesten, je weet wel, alleen een kop en dan kon de bek wel bewegen, zulke had ze toen. Een heleboel ook want dan konden er lekker veel kinderen mee spelen vond ze. En toen kreeg ze Bibo, die had haar vriend gevonden op internet en voor haar gekocht als verjaardagskadootje.

Bibo was de eerste zoals ik, ja, de eerste Living Puppet die ze had en die ging mee naar de klas ook natuurlijk. Ja, Bibo deed altijd mee, die bedacht plannetjes, die zat er bij in de kring en had hele gesprekken met kinderen en was daar vriendjes mee en had het hartstikke naar zijn zin. Ja, en Helen ook want die kon ook lekker spelen natuurlijk en feest vieren en dingen doen die een juf niet hoort te doen en zo. Met een pop kan dat hè, ja, dan geef je gewoon de pop de schuld en zeg je dat het zijn plan was of zo, doet ze bij mij ook altijd. Ja, zo is het dus begonnen bij haar en toen ze heel veel wist over poppen en wat je daar allemaal mee kan toen bedacht ze dat ze dat ze dat wel aan anderen wilde leren en dat heb ze dus gedaan. En toen heb ze mij bedacht, ja, ik was er nog niet hè, nee, ze heb mij bedacht, bedacht dat er een pop als ik moest komen, een JaNee, en ze heb ook bedacht hoe ik er dan uit moest zien. En zo heb ik haar dus leren kennen. Ja, ik kwam aan in een doos en toen ik er uit kwam zagen we mekaar voor het eerst en toen vroeg ze of ik bij haar wilde wonen. Zo is het gekomen dus, ja. Ik ben bij haar gaan wonen en vind het leuk genoeg om te willen blijven. Ze is niet mijn moeder hè, nee, Helen is mijn vriendin.

Weet je waarom ik graag blijf? Omdat we leuke dingen samen doen, ja, soms doet ze alsof ze Sinterklaas of de kerstman is om mij een plezier te doen. Da’s lief hè als iemand dat voor je doet? En ze gaat ook altijd met me mee naar de bibliotheek als ik weer nieuwe boeken wil, helpt me als ik vragen heb waar ik nog geen antwoorden op weet, doet mee als ik een spelletje wil spelen, zoekt mee als ik weer eens iets kwijt ben, koopt nieuwe laarzen voor me als ik de mijne vol heb gepropt met blubber, brengt me naar vriendjes en vriendinnetjes en wordt ook blij van al mijn plannetjes. Ja, Helen is net zo nieuwsgierig als ik of misschien nog wel meer. Ja, die vind leren leuk, wist je dat? Ja, is echt, Helen wil altijd wel iets nieuws leren en vertelt mij daar dan ook weer over. Ja en dan krijg ik ook weer plannetjes, dan wil ik ook weer dingen weten of iets uitproberen. Ja, dat hebben we allebei en da’s handig want als je het snapt hoef je niks uit te leggen.

O moet ik nu ook dingen noemen waar ze heel goed in is? Oké, dan noem ik de dingen waar ik heel blij van word goed?

  • Ze kan goed verhalen vertellen
  • En hele mooie foto’s maken
  • Ze heeft vaak een verrassing voor mij
  • Ze weet ook altijd waar ik iets vinden kan
  • Ze kan heel goed luisteren naar mijn plannetjes
    en ook naar mijn vragen (en dat zijn er veel hè)
  • Als ik iets uit wil proberen dan mag dat altijd en als het dan niet lukt zegt ze nooit ‘dat dacht ik al’. Da’s rot hè, als iemand dat dan zegt, ja vind ik ook maar Helen doet dat dus niet die zegt dan “och da’s jammer maar de volgende keer lukt het misschien wel, er is niks aan als alles lukt toch?”
  • En ik vind ook dat ze heel goed is in Helen zijn, ja en daar word ik ook blij van want dan is het nooit saai. Die bedenkt altijd weer wat nieuws en dat vind ik leuk.

Ik vind het alleen niet leuk dat ik geen iPad krijg, dat ik daarvoor moet sparen van haar. Da’s flauw hè? Ja, vind ik ook. Nou, dit wilde ik vertellen over Helen dus nu ken je haar al een beetje. Ja, en door mijn blog te lezen leer je haar nog wel een beetje beter kennen denk ik en als je nog meer over haar wilt weten dan kun je het ook aan mij vragen, ik weet alles over haar.

Groetjes JaNee