Als ik met mensen aan de slag ga in cursussen en hen na afloop vraag wat ze geleerd hebben, dan krijg ik vaak te horen dat ze geen idee hadden dat er zoveel mogelijk is met een pop, dat je een pop ook op DEZE manier kunt gebruiken. Met “DEZE manier” wordt dan mijn manier bedoeld:
Er ging een hele nieuwe wereld voor me open, op deze manier heb ik nooit eerder naar een pop gekeken.
Ineke
Wat je aanbiedt is echt uniek, fascinerend en verrijkend.
Patricia
Door jouw filmpjes besefte ik dat het ook op een andere manier kan, op een veel leukere manier!
Renee
Wow, ik had er echt geen idee van dat kinderen zó kunnen reageren op een handpop.
Arlette
Jij hebt me geleerd hoe ik echt kan gaan vertellen via mijn handpop. De eenvoudige en laagdrempelige onderwerpen waar jij mee start, daar zou ik zelf nooit bij stil gestaan hebben.
Marian
Aannames en de beeldvorming rondom de handpop als hulpmiddel, spelen me regelmatig parten. Waar ik ook kom, ik moet altijd uitleggen wat ik doe; ‘handpopcoach?, wat moet ik me daarbij voorstellen? Ben je dan een kindercoach?’ of ‘handpopcoach? coach je dan poppen?’ ‘O, ja, poppen…… Jan Klaassen en The Muppets enzo, je geeft dus voorstellingen.”
Nee, ik ben het geen van allen, ik ben geen poppenspeler, geen kindercoach en ook geen coach van poppen. Ik werk met juffen, meesters en andere (beroeps)opvoeders die kinderen via een handpop uit willen dagen tot meer contact, meer taal, meer betrokkenheid en via de pop meer inzicht in kinderen willen krijgen. De handpop is het instrument tot een ander doel dus. Ik heb een aanpak ontwikkeld waarin de kansen en mogelijkheden van de pop worden ingezet om kinderen van A naar B te helpen. De pop is in dat proces dus eigenlijk de coach.
In een notendop is dit wat ik doe:
Ik neem een pop (dat kan elke, liefst neutrale, handpop zijn), breng die pop tot leven en geef hem een karakter waar kinderen zich in zullen herkennen. Daarna introduceer ik de pop in de groep (of bij het kind) en werk ik aan een vriendschap tussen het kind en de pop. Ik weet namelijk dat een kind makkelijker iets tegen een pop vertelt dan tegen mij en ik wil graag wat extra informatie via de pop verzamelen. Daarnaast wil ik de vriendschap tussen het kind en de pop gebruiken om het kind uit te dagen tot taal, het verleggen van een grens, het oefenen van een vaardigheid, het anders omgaan met, het ….. (vul maar in).
Ik gebruik de laagdrempeligheid en het vertrouwen van het kind in de pop dus, om een kind stappen te laten zetten die hij zonder pop wat minder snel zet. Ik denk daarin in twee rollen: in die van de pop als vriend en in die van mezelf als juf/opvoeder. Als ik met de pop werk, dan bemoeit mijn juf-rol zich niet met dat wat er tussen het kind en de pop gebeurt. Ik ga geen dialoog aan met mijn pop, het is geen rollenspel, geen act, geen ‘juffen activiteit.’ Ik verpak dat wat ik wil doen, iets wat toch al op mijn programma staat, in een gesprek, een spel, een activiteit en laat mijn pop dat uitvoeren op een manier zoals kinderen dat verwachten van een vriendje.
Dit is het hele idee, super simpel, vrolijk, leuk, lekker speels en heel effectief. Want met deze aanpak verzamel ik dus heel veel informatie over kinderen, wordt het leren voor kinderen een stuk leuker, krijg ik een grotere betrokkenheid terug, wordt mijn pedagogisch klimaat positiever en voelen kinderen zich veilig om zich te laten zien in al hun prachtigheid en hun behoeften. Kinderen gaan blij naar huis en komen graag terug naar school, dat maakt ouders blij, de directeur van de school blij en ook ik ga met een fijn gevoel naar huis en overdenk ‘s avonds de gouden momenten van de dag nog eens. Wat een supervak heb ik toch, wat heerlijk om zoveel echt contact met kinderen te hebben en dat allemaal omdat ik geholpen word door mijn handpop.
Ik weet hoe dat klinkt ‘geholpen worden door mijn handpop’, dat klinkt te mooi om waar te zijn, toch?
Maar het kan dus. Het is mij gelukt om van mijn pop een volwaardige assistent te maken en ik ben niet de enige, want de afgelopen jaren heb ik meerdere mensen geleerd hoe ik het doe en zij kwamen tot dezelfde conclusie: ik stap nooit meer zonder pop een groep binnen, de pop maakt een groot verschil voor de kinderen, maar ook voor mij.
Werken met een handpop is geen quick-fix, je kunt elke pop gebruiken, maar het gaat niet helemaal vanzelf. Het is als een winnend kraslot: je bent pas rijk als je de stappen hebt gezet om de prijs te incasseren, je moet er wel wat moeite voor doen.
Bij het werken met de pop is dat ook zo, maar ALS je de moeite en de tijd neemt om te begrijpen hoe het precies werkt, dan krijg je die tijd dubbel en dwars terug in de vorm van tijd, informatie en plezier.
Wil je meer weten, blijf me dan volgen, want ik ga je de komende weken uiteen zetten hoe het precies zit zodat je kunt bepalen of je met me wilt gaan werken.
Tot snel 🙂
Comments are closed.