Vandaag geen verhaaltje van JaNee want ze is een uurtje geleden als een blok in slaap gevallen. Ze wilde een verhaaltje maken over boodschappen doen en daarvoor moesten we natuurlijk even boodschappen gaan doen. Dat kwam goed uit want de kast was leeg maar toen we op weg waren naar de supermarkt bedacht ik dat ik dan ook wel gelijk even langs het postkantoor kon rijden en ook nog even bij de bouwmarkt binnen kon lopen en ach, de apotheek die was ook vlakbij dus dat zou ook nog nèt gaan voor sluitingstijd. Je kent het misschien wel, effectief met je tijd om willen gaan want dan is alles ook maar gelijk gedaan. En JaNee moest dus overal mee naartoe, keek haar ogen uit in de bouwmarkt, stelde wel 539 vragen aan iedereen die ze tegen kwam en toen we eindelijk bij de supermarkt aankwamen, zat haar hoofd zo vol met alles wat ze gehoord had dat ze vergeten was wat we ook alweer gingen halen maar ze wist zeker dat ze het weer zou weten als we het zouden zien, dus we zijn alle rijen langs gegaan en dat duurde dus wat langer dan ik van te voren bedacht had. Ach ja….
Op de terugweg begon JaNee te knikkebollen. “Ben je moe, meissie?” vroeg ik maar nee JaNee was niet moe natuurlijk, haar hoofd was alleen wat zwaarder geworden, ‘dat heb je soms hè?’ zei ze ook nog. Toen we thuiskwamen viel ze eerst op de bank ik slaap, niet alleen door de drukke middag maar ook door de muziek die ik op had gezet. “Casta diva” van Fillipa Giordano, ken je dat? Ik vind het prachtig en JaNee ook maar ze wordt er altijd wel een beetje slaperig van. Wacht, ik laat het je even horen en dan ben ik benieuwd of je het ontspannend of net als JaNee slaapverwekkend vindt:
Nou?
Maar goed, op de bank slapen vind ik nooit zo’n goed plan dus ik heb haar in bed gelegd. Daar was ze het niet helemaal mee eens want ze moest nog……en ook nog…..en o ja, dat moest ook nog. “Nee meissie, jij hoeft vandaag helemaal niks meer, dat kan allemaal wachten tot morgen, ga nu maar lekker slapen’ en toen volgde er een slaperig ‘okee’, draaide ze zich om en weg was ze. Voor JaNee is deze dag voorbij maar ik weet zeker dat ze morgen moet en zal vertellen over de boodschappen, of misschien vond ze de bouwmarkt toch wel interessanter, of het postkantoor, of de apotheek, of geen keuze wil maken en het gewoon allemaal wil vertellen…..maar het kan ook maar zo zijn dat ze het morgen wil hebben over iets heel anders wat ze heeft gezien, is tegengekomen of wat plotseling in haar hoofd ontstaat. Dat is JaNee en dat maakt haar ook zo leuk, dat spontane, dat levenslustige, dat ondernemende, dat nieuwsgierige en dat eigenzinnige. Sommigen noemen haar een wijsneus maar daar kan ik het niet mee eens zijn want JaNee is geen wijsneus, JaNee is gewoon JaNee en heel bijzonder in haar eigenheid, ik hoop dat ze nog heel lang zo blijft…..aan mij zal het niet liggen in ieder geval.
“Welterusten JaNee, slaap lekker en droom maar fijn, morgen is er weer een dag……”
Helen
