Het duurde toch nog een dag langer voordat JaNee terugkwam, wat er nou precies gebeurde, hoe het was geweest bij het concert, waarom ze toch een dag langer in Amsterdam gebleven was, of ze de andere nachten wel goed geslapen heeft, op die vragen heb ik nog steeds geen antwoord want toen JaNee terugkwam had ze alleen nog maar oog voor die glimmende zwarte Porsche. Ik heb haar nog nooit zo zien stuiteren, ze was sprakeloos maar toch ook weer niet want er kwam wel veel geluid uit haar. Ze noemde dat haar ‘ik ben heel erg verrast geluiden’. O ja? Nou, da’s goed hoor, maak maar zoveel geluid als je wilt, ik ben blij dat je blij bent.
Er moest gelijk in de Porsche gereden worden, binnen een mum van tijd had JaNee door hoe ze dat zonder hulp moest doen en toen moest ze natuurlijk naar buiten. “Ik wil niet alleen maar rondjes hier rijden, ik wil naar buiten, de wereld in met mijn auto, ik wil rijden, reizen, op onderzoek, op avontuur, naar verre plekken, op wereldreis.” O jee, dat is wel veel in één keer, weet je wat we beginnen met een rondje in het bos, daar is het rustig en dan kun je ontdekken of dat lukt. Zo gezegd, zo gedaan. Zoals je ziet ging dat goed, ja, één keer zat ze vast achter een boomstronk maar met een beetje heen en weer rijden lukte het haar om daar uiteindelijk langs te komen, ik hoefde niet te helpen, ze deed het zelf wel.
“Ben je nog boos op me?” vroeg ik omdat ik niet mocht helpen. Maar nee, boos was ze allang niet meer, ze was wel heel boos geweest ja maar toen ze heel slecht geslapen had en met Frank had gepraat snapte ze ook wel dat ik het niet rot bedoeld had, dat ik het soms gewoon wat drukker heb dan ik fijn vind en dat dat al best rot voor mij is. Dat Frank dat ook deed als hij het druk had, zei ze “ja, die zat echt uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuren aan de piano te draaien en toen mocht ik niet eens praten want dan hoorde hij niet of ie nog langer moest draaien, dat was best saai, bij jou kan ik tenminste nog een boek pakken, of een spel, of een ander iets waar ik zin in heb, Frank had helemaal niks, die is lief maar ik ben toch liever bij jou als jij het druk hebt.” Nou oké, dat is fijn om te horen, niet meer boos dus.
“Weet je waar ik nu allemaal naar toe kan met deze auto? zei JaNee “ik kan naar alle plekken op de wereld, naar alle plekken die ik zien wil, die ik al op de televisie gezien heb maar nog nooit in het echt, dat kan nou allemaal hè?” Uhhhhh, ja dat zou kunnen maar is dat wel een goed plan, sommige plaatsen zijn heel ver hoor, daar moeten we misschien toch nog eens goed over praten. Nou, dat was goed, ze ging het in ieder geval even met Jip en Mo overleggen want die wilden misschien wel mee ook, dan gingen ze samen op reis.
Toch leuk hè, al die ideetjes die JaNee elke keer weer bedenkt? Ze kan er zo in op gaan……
Comments are closed.