Waar begin je als een taak uit meerdere onderdelen bestaat? Als je het gevoel hebt in een kluwe terecht gekomen te zijn waarbij je het begin en het eind niet ziet? Als je weet waar je naar onderweg bent, maar geen flauw idee hebt hoe je daar moet komen?

Ik denk dat het een gevoel is wat ons allemaal eens of vaker overvalt.

Mij wel in ieder geval.

Ik breng veel tijd denkend, peinzend en uitproberend door. Niet alles wat ik doe, lukt altijd of direct bij de eerste poging. De meeste dingen hebben een aanloop nodig en moeten gaandeweg nog een beetje bijgeschaafd worden. Mijn eerste versies zijn nooit de beste, maar helpen me op weg en maken dat ik kan gaan ontdekken waar er nog wat bijgeschaafd of verbeterd kan worden. De eerste ruwe versies vertegenwoordigen vooral een idee en zijn nog niet helemaal ‘af’. Ik zie iets al snel als een proces.

Zo werk ik, al jaren, en in de meeste gevallen ontstaat er uiteindelijk iets waar ik heel blij mee ben. Iets wat werkt. Maar om daar te komen, moet ik me eerst overgeven aan dat stadium waarin iets wat nog niet helemaal ‘af’ is, wat nog niet ‘perfect’ is. Het stuk wat twijfel brengt en onzekerheid.

Ik ben ‘processen’ gaan waarderen. Ik ben onzekerheid en twijfel gaan waarderen en weet inmiddels dat geen enkele vooruitgang helemaal zonder slag of stoot gaat. Er vloeien tranen in, er komen frustraties bij kijken, soms wil je de handdoek in de ring gooien en heb je ruzie met jezelf omdat je weer zo nodig iets moest wat veel te groot of te ingewikkeld voor je was.

Ik heb dat ook. Willen groeien kan zo superirritant zijn!

Maar ja, welke andere opties heb je als de plek waar je nu bent je niet bevalt, als je denkt dat er meer is, en als dat wat je nog niet beheerst steeds opnieuw in je dromen voorkomt?

Een van de dingen die vaker in mijn dromen voorkwam was om in het Engels gaan werken. Hoe gaaf zou het zijn als ik de hele wereld kon vertellen over wat een eenvoudige handpop kan betekenen voor de ontwikkeling van kinderen? Het bleef bij een droom, want mijn Engels was belabberd en ik liet me aanpraten dat je met mijn Engels zulke dromen beter niet kon hebben. Dat het kansloos was.

Het bleef wel steeds terugkomen. Ik stelde mezelf voor dat ik op de bank bij Oprah zat (als je dan toch droomt, kun je het ook maar beter gelijk groots aanpakken vond ik) en haar vol zelfvertrouwen in het Engels inpakte met JaNee.

Mijn boodschap zou zich over de wereld gaan verspreiden en veel kinderen zouden door een pop geholpen worden om zich uit te spreken, zich veiliger te voelen, iets uit te proberen. Alles waar ik ooit op gehoopt had, zou uitkomen, omdat ik het lef had gehad om uit mijn comfortzone te komen en te ontdekken hoe ver ik kon komen met mijn Engels.

Ik ben die droom gaan najagen, zette een app op mijn telefoon en oefende een kwartier per dag. Twee jaar lang. Heel haalbaar en vooral een kwestie van consequent blijven doen en herhalen. Net zoals bij het werken met een pop.

Ik had geen duidelijke aanleg, ben in de leeftijd dat je ook niet meer alles heel makkelijk onthoudt, maar dat kwartier per dag maakte verschil.

Het mezelf toestaan dat ik fouten mocht maken en dat het allemaal niet zo heel perfect hoefde te zijn, hielp ook. Ik ging voor ‘progress before perfection’ omdat ik inmiddels wel wist dat perfectie killing is voor welk leerproces dan ook en ik pas zekerder zou worden als ik stappen ging zetten, de praktijk in zou gaan. Net zoals bij het werken met een pop.

Toen ik zover was dat ik me zeker genoeg voelde om na te gaan denken over programma’s en cursussen die ik in het Engels aan zou kunnen bieden, besloot ik dat ik een ander pad wilde bewandelen dan ik in het Nederlands heb gedaan.

Ik sta nu anders in het leven dan 20 jaar geleden toen ik startte met Wonderbaarlijke Spiegels en handpop.nl. Ik weet beter wie ik ben, heb 20 jaar meer ervaring met de handpop en heb een boel bijgeleerd waarmee ik drempels voor jou kan verlagen.

Want dat is wat ik het liefst doe: jou helpen om jouw pop te gaan gebruiken zoals jij dat voor je ziet, jou helpen jouw dromen te vervullen.

Hoe dat er uit gaat zien, ga je de komende maanden zien. Volg je me daarbij?

Helen

Author

I'm a teacher, trainer, developer, hand puppetcoach and author of the book "The Handpuppet as an educational tool". I want to inspire you and help you to use a puppet in class. I'm sure the hand puppet makes a big difference in the life of a child, but also in your life. I hope you're gonna enjoy that just as much as I am.

Comments are closed.